Jak się starzeć bez godności

Opis

„Dwie znane pisarki biorą się za bary z numerem PESEL i wszystkim tym, co się z tym wiąże. Z pogonią za młodością i wiążącymi się z tym kontuzjami kończyn, ducha i portfela również. W czasach głaskania każdego, żeby się nie wzniecił za bardzo i nie obraził, to jest bardzo niepoprawna politycznie opowieść, pełna zapomnianej ironii i bezwzględnego poczucia humoru.”
Karolina Korwin-Piotrowska

„Dorota WellmanZa każdym razem, gdy będę patrzeć w lustro i znajdować w moim ciele kolejne coś, czego nigdy przedtem nie było, zmarszczkę czy zaskakujące zgrubienie, sięgnę pamięcią do tej książki. Żeby się znów zaśmiać i nie marnować czasu, bo przecież za lat 10 będziemy jeszcze bardziej żółwieć.”
Joanna Kołaczkowska

„Moja babcia mówiła: starość nie radość, majtki nie pokrzywy. Książka Jak się starzeć bez godności bez lukru i frazesów typu sześćdziesiątka to druga trzydziestka, mówi o starości. Po lekturze jest trochę smutno i trochę śmiesznie. W jednym dziewczyny mnie utwierdziły. Jako kobieta w wieku przedstarczym nic nie muszę, a wszystko mogę. Będę niegrzeczną dziewczynką do końca swoich dni. „
Dorota Wellman